North Island

Dag beste lezer van mijn blog,

Fijn u hier weer tegen te komen, ook als is het bijna gedaan... Het aftellen is hier toch stilaan begonnen, maar eerst nog genieten van mijn laatste week hier en natuurlijk nog een verslag van de voorbije week.

Vorige week zaterdag werd ik wakker in de gevangenis van Christchurch. Voor we naar Kaikoura reden hebben we nog eens een omweg gemaakt door de stad en toen zagen we nog veel meer schade van de aardbeving. Echt heel erg voor de locale bevolking. Het ergste van al is dat ze eigenlijk geen geld hebben om de stad te herstellen. Dan zouden alle 4,5 miljoen Nieuw-Zeelanders ineens veeel meer belastingen moeten betalen. 

Na deze tocht door het verwoeste Christchurch was het tijd om voor de 2de keer richting Kaikoura te rijden. Ik had gehoopt dat ik deze keer wel met de dolfijnen zou kunnen zwemmen, maar helaas het weer was zo slecht dat het weer niet door ging. Alle activiteiten waren afgelast, omdat de golven veel te hoog waren (op sommige plaatsen meer dan 10 meter). Heel veel mensen op mijn bus waren teleurgesteld, want ze wilden graag gaan whale watchen, maar dat ging dus niet door. 

Zondag reden we naar Picton om daar de ferry te nemen naar Wellington (het noord eiland). En we hadden geluk, want de dag voordien heeft de ferry zijn eerste tocht niet kunnen varen wegens veel te hoge golven. Het water was nog steeds heel wild, maar we zijn toch veilig in Wellington geraakt. 

Maandag was het een heel vermoeiende dag. We moesten in 1 dag van Wellington naar Auckland rijden met een tussenstop in Tongariro national park. (lange weg...)

Dinsdag begon ik dan officieel aan de trip rond het Noord eiland. We vertrokken 's ochtends vroeg om 7:30 uur en moesten nog veel mensen gaan oppikken, maar ook deze keer hadden we pech met onze bus. Na anderhalf uur vast te zitten in Auckland konden we dan eindelijk verder rijden richting Raglan. 

Raglan is een van de betere surfspots van  Nieuw-Zeeland. Daar heb ik dankzij een goed wetsuit nog een hele namiddag kunnen surfen, maar na enkele uren begon het toch koud te worden aan mijn tenen.

's Avonds hebben we met de hele nieuwe bus samen fish and chips gegeten en spelletjes gespeeld. 

De volgende dag was het tijd om richting Moureau en Rotorura te rijden. We deden een tussenstop bij de Waitomo caves waar we nog 4 uur de grotten zijn gaan verkennen. Ik deed de haggas honking holes     Een zeer mooie toch waarbij je moest rapellen (abseilen) en klimmen langs watervallen, kruipen door kleine gaten,... Het was zeer intensief en vermoeiend maar wel heel leuk. Onderweg kwamen we ook verschillende 'glowworms' tegen. 

Daarna reden we verder langs Rotorua naar Moureau. In Moureau waren we uitgenodigd bij een Maori familie om daar in een van hun heilige gebouwen naar een 'Maori cultural show' te kijken. Met lekker eten, een mooie avondwandeling langs enkele watervallen, een heuse show (met de haka en de poi) en nog enkele verhalen en legendes. Ik vond dit wel zeer interessant want we hebben echt heel veel bijgeleerd over de cultuur van de Maori en over hoe spiritueel ze wel niet zijn. 

Donderdag was het dan eindelijk tijd voor onze activiteiten in Rotorua. Ik heb daar een Freefall Xtreme gedaan. Dat is een soort van simulator van een skydive. Je zweeft boven een enorm grote ventilator die lucht blaast. Voor de mensen die ooit naar Nitro Circus hebben gekeken, daar doen ze dat ook. Ze zijn zelfs in 2011 komen oefenen op de freefall hier in Rotorua. En toeval of niet, maar de neef van Travis Pastrana (iemand van de Nitro Circus crew) was een van mijn begeleiders tijdens mijn freefall. Ik zal later het filmpje proberen op youtube te zetten. Hij is degene die af en toe mijn voeten vast heeft. Nadat iedereen klaar was met zijn leuke activiteiten reden we verder richting Taupo. Onderweg hebben we nog een tussenstop gemaakt bij een van de grootste modderpoelen ter wereld en een warme water stroom. In de warme water stroom zijn we even gaan pootje baden. 

Toen we aankwamen in Taupo zijn er nog enkele mensen gaan skydiven. Ik ben even naar het meer gaan kijken. Het meer van Taupo is het grootste meer van Nieuw-Zeeland. Prachtig daar!

En het gaat hier echt heel snel mijn laatste week, want de volgende ochtend was het weer al tijd om verder te rijden. Het laatste dorpje dat we tegenkwamen heet Whakahoro (je spreekt de Wh uit als F). Van daar reden we naar Blue duck Station de meest afgelegen plek waar je met de wagen kan geraken. Echt 'the middle of nowhere'. Het is een nog werkende boerderij waar ze heel veel schapen en koeien hebben. Maar omdat dat voor hun niet voldoende inkomsten oplevert doen ze ook een beetje aan toerisme daar. Ze hebben daar verschillende lodges waar je kan logeren en verschillende activiteiten die je kan doen. 

Ik heb samen met nog enkele andere mensen aan kleiduif-schieten gedaan.  Dat was wel leuk, maar moeilijker dan ik gedacht had. Het geweer is ook best zwaar. Daarna hebben we samen een groepsmaaltijd gekookt in onze lodge en 's avonds buiten rond het kampvuur gezellig samen gezeten. 

Zaterdagochtend vertrokken we al om 5:45 om op tijd aan te komen in National Park (waar ik vorige week ook al even een tussenstop had gemaakt toen ik van Wellington naar Auckland aan het rijden was). Sommige mensen gingen hier de Tongariro crossing doen. Die duurt meer dan 8 uur in de winter, dus moesten ze op tijd vertrekken om het voor het donker af te ronden. 

In het Tongariro national park kan je ook Mt Doom zien van Lord of the Rings. Heel mooi!

Zondag was  ik nog een extra nacht in National Park om maandag weer de bus te nemen richting Auckland en dan dinsdag naar Sydney te vliegen. Helaas heeft het hier bijna heel de dag geregend.

Maar ik wil wel nog even melden dat Nieuw-Zeeland echt een prachtig land is. Ik kan iedereen aanraden om hier eens naar toe te komen. Ik heb hier echt (bijna) een van de beste maanden van mijn leven achter de rug.

Volgende week rond deze tijd zit ik op het vliegtuig richting Brussel! Spannend seg.

Nu mag ik echt zeggen tot snel!

Heel veel groetjes en een dikke knuffel die ik jullie binnenkort in levende lijve kan geven.

SoFie