Ik blijf hier maar genieten...

Beste lezers,

Zelfs al zit ik hier aan de andere kant van de wereld, ik blijf hier nog steeds genieten (zeker van de kleine dingen).
De prachtige lucht elke ochtend als de zon opkomt, de sterrenhemel elke avond, de mooie natuur hier in de streek van Emerald, het goede weer,...

Zoals ik woensdag al zei heb ik vanaf deze week een iets andere job. Ik werk nu op de 'dispatch' afdeling. Ik vind het nog steeds zeer fijn. De sfeer op deze afdeling is zelfs beter dan op mijn vorige afdeling. En ik heb leuke collega's die allemaal nog vrij jong zijn (tussen de 18 en 40).  Het enige nadeel is dat ik nu niet meer in het weekend kan werken, omdat de post dan niet werkt. Maar misschien vind ik daar nog wel iets op.

Tijdens de weekends hier staat er bij de andere backpackers nooit veel op het programma, zij willen meestal enkel chillen, feesten, drinken,...
Dat maakt het voor mij nogal moeilijk om veel van de leuke dingen uit de omgeving te zien en te doen. Aangezien ik geen auto heb ben ik afhankelijk van het openbaar vervoer of van andere mensen die uitstappen maken.

Dit weekend waren er helaas geen uitstappen. Op zaterdag heb ik dan maar enkele praktische dingen gedaan. Kleren wassen, inkopen doen, mijn toekomstige reizen plannen, vliegtickets boeken en mijn financiën regelen.
Daarna had ik zin in een wandeling. Het park vlak bij mijn hostel is een uitstekende plaats om te wandelen. Er waren nog enkele wegen onbekend voor mij, dus heb ik deze genomen. Zo kwam ik plots terecht bij een museum over Emerald. Uiteraard stelde het niet zo veel voor, je kan Emerald vergelijken met Hever of Schiplaken. Het zou dus zijn als een museum over deze kleine dorpjes.

Na eventjes rond te kijken werd ik aangesproken door een van de vrijwilligers. Ze vroeg of ik mijn naam in het gastenboek wilde zetten, zodat de mensen zien dat het museum echt bestaat en dat er bezoekers komen. Ik raakte aan de praat met deze dame en haar man en ze nodigden mij meteen uit om volgende week zondag langs te komen, want dan bestaat het museum 20 jaar. Dan hebben ze een kleine viering met gratis eten en zo. En zo heb ik al meteen plannen voor volgend weekend.

Daarna ben ik in het dorp van Emerald nog iets lekkers gaan eten. Ze hebben daar een bakery/café, maar ik was er nog nooit binnen geweest. Het was echt heel chique en zeker de moeite waard. Ze hadden er heel veel verschillende soorten gebakjes, taarten, pasteien, ... Maar ook heel veel vers en lekker eten. Broodjes, foccacia's, bagels, quiche, panini's, lasagne,... Het was zeer lekker. En zoals overal in Australië krijg je hier gratis water om te drinken. Iets wat ze van mijn in België ook mogen invoeren.

Vandaag (zondag) was het weer veel te warm om iets te doen, dus nu zijn we een Harry Potter marathon aan het houden. Ik heb even een pauze gehouden, want ik moest mij veel te hard inhouden om niet altijd de tekst voor te zeggen. (De mensen die al vaak met mij naar een film hebben gekeken die ik al vaker gezien heb zullen wel weten wat ik bedoel)

Nog enkele weetjes:
- Leggings worden hier door sommige vrouwen gewoon als een broek gedragen.
- Als de australische dames geen paasei van hun kapsel maken (zoals eerder eens in mijn weetjes beschreven) dan hebben ze meestal een heel hoge staart/dot. Bijna bovenop hun hoofd binden ze al hun haar samen. Ik persoonlijk vind het maar niks. Zeker niet als ze het heel strak doen en met al hun haar. Ik heb helaas nog geen foto's. Misschien probeer ik er deze week eens een te maken.
- Je hebt blijkbaar niet enkel backpackers, maar ook heel veel 'flatpackers' (ik weet niet of dat een bestaand woord is, zo noemen ze zichzelf alleszins). Wat is het verschil? Een backpacker heeft meestal gewoon 1 trekkersrugzak en 1 zak handbagage bij, in totaal van maximum 15 kg. Een flatpacker daarentegen doet niet aan trekkersrugzakken, maar heeft een hele grote valies bij zich (op wieltjes uiteraard), meestal nog enkele andere tassen en zakken en sleurt tussen de 30 en 40 kg mee op zijn/haar reizen (meestal haar en meestal komt zij ook uit Groot-Brittanië).

En dan wil ik nog even een observatie met jullie delen. Ik heb hier gemerkt dat heel veel backpackers steeds hetzelfde eten. Hieronder volgt het standaard backpackers dieet: (ter verduidelijking, ik volg dit dieet niet, ik probeer iets gezonder te eten)
- ontbijt: ontbijtgranen of weetbix (iets als havermoutpap of brinta pap)
- middageten: toast met goedkope cheese slices, choco, honing, of iets anders zeer goedkoop
- avondeten: noodles, noodles, noodles, pizza  en pasta (of soms ook rijst) met pot uit een saus of pesto.
En als ze helemaal zot willen doen eten ze spek met eieren.
Gelukkig wordt er hier in dit hostel ook nog wel vrij vaak 'normaal gekookt', maar toch zijn er nog veel die dit dieet volgen.
Oh ja, en om te drinken: liters goon (goedkope wijn in van die vatjes met zo een aluminium zak), af en toe een biertje, sterke drank en ook wel heel veel kraantjeswater.

Nu ik het toch over goon heb gehad zal ik maar even de oorsprong van de naam verklaren.
Als je een hele zak goon drinkt in je eentje op 1 avond, dan ben je zeer dronken. En men zegt dat je dan zo dronken bent dat je niet meer rond kan wandelen, dus dan neem je gewoon de zak uit het karton (of heel vak is die zak al uit het karton) en blaas je hem op. Zo kan je de opgeblazen zak goon als hoofdkussen gebruiken. En vandaag komt de naam, want 'goon' is het aboriginal woord voor 'hoofdkussen'. (of toch bij sommige stammen heb ik mij laten wijsmaken) Ik weet niet of het helemaal waar is, maar het zou wel kunnen.


Dit was het voor vandaag.

Tot volgende week!

Lieve groetjes,

SoFie

Nieuwe job (op het oude werk)

Dag beste vrienden,

Al even een blogpost midden in de week!
Sinds gisteren (dinsdag) heb ik 'promotie' gemaakt op mijn werk. (Hoewel ik niet weet of promotie het juiste woord is, want ik krijg denk ik nog steeds hetzelfde loon)

Vanaf nu werk ik in 'the top shed' waar ik de bestellingen klaar maak die naar de winkels gaan.
Ik moet de bestellingen  (voornamelijk bloembollen die ik de voorbije weken zelf heb ingepakt) van de winkels in de juiste dozen stoppen en dan klaar maken (goed afsluiten, netjes inpakken, de juiste stickers en adressen op kleven om ze te verzenden en op de juiste plaats zetten). De bestellingen die we hier klaarmaken worden naar heel Australië verzonden.

Als we ze naar Western Australia verzenden dan moeten we op de doos enkele speciale stickers kleven en een vloeistof in de doos sprayen (iets met quarantine of zo).

Ik vind het nieuwe werk heel fijn, de collega's zijn nòg toffer dan op mijn vorige plek en het is veel minder eentonig. Ik heb wel iets meer verantwoordelijkheid. Als we een fout maken in een bestelling dan rekent de winkel waar wij aan leveren 500 dollar administratieve kosten aan voor het bedrijf waar ik voor werk. Hopelijk maak ik geen fouten!

Zo, dit was het.

Als jullie vragen hebben over mijn nieuw werk, laat maar weten. Ik geef met veel plezier een uitgebreid antwoord.

Groetjes

SoFie

Het verslag van deze week

Dag vrienden van mijn blog!

Aangezien ik hier al een tijdje in het hostel verblijf en ik hier nog tot eind maart ga blijven dacht ik dat het misschien wel leuk was voor jullie als ik wat foto's zou plaatsen van ons hostel en het leven hier. 

Eerst nog een aantal korte dingen over deze week:

- Ik ben deze week van kamer veranderd en dat is zo goed! Nu heb ik al alle nachten door kunnen slapen zonder wakker te worden van lawaai. Heerlijk! Vroeger sliep ik net naast de keuken, living en rokersruimte. Nu slaap ik ergens helemaal achteraan het gebouw vlak bij de tenten. Daar heb ik absoluut geen last van het lawaai en ik heb ook mijn eigen badkamer. Foto's (van de 2 kamers) kan je onderaan vinden. Let vooral niet op de rommel, die is niet van mij. 

- We hebben deze week nog maar 2 dagen hyacinten gedaan op het werk. Ik heb 2 dagen mogen overwerken en op zaterdag gewerkt. Een vrij zware werkweek, maar ik vind het wel oké. 

- Maandag ochtend heb ik voor het eerst een kangoeroe in het wild gezien. We reden met het busje langs old emerald road en plots stak er een kangoeroe de baan over voor onze neus. 

- Dinsdag is Clem naar mijn werk gekomen om 'the dutch courrier' te brengen. Een Nederlandstalige krant die hier in Australië gedrukt wordt voor alle Nederlanders en Belgen uit de buurt. Helaas heb ik hem niet gezien, want hij heeft het aan een dame van de receptie gegeven en die heeft het dan later aan mij gegeven. 

Voor de rest ga ik de foto's laten spreken.

Puffing Bully, dé toeristische attractie uit de buurt, een oude stoomtrein.

Het muzikale concert op zondag in het park. Het bleek een gewone fanfare te zijn. 

De kip van het hostel. Zij komt soms binnen in de keuken en dan jaag ik haar buiten (om kuiswerk achteraf te vermijden).

Philo en Jojo, 2 Duitse meisjes die zich altijd een beetje 'speciaal' kleden.

De computerhoek in de living. 

TV hoek waar ze naar de nieuwe spiderman aan het kijken zijn.

De keuken

Achter de waslijn is mijn nieuwe kamer.

De camping ruimte.

Dit is voor mijn nieuwe kamer.

Nog tenten en in de verte zie je de 'chill room'

Chill room

Hier rechts onderaan eet ik meestal. Rechts achteraan vind je de chill room en links zie je onderaan het raam van de TV en bovenaan het raam van de computerhoek.

De parking.

Dit was vroeger een kleine vijver.

Niels uit Nederland toont ons zijn beste moves (en in de achtergrond kan je de washoek zien)

Wasdraad

De Fransen

Marcus, tot vorige week reed hij mij bijna altijd van en naar het werk.

Phil, uit Engeland. Sliep in mijn oude kamer.

Mijn oude kamer (met Elisa)

De living en keuken getrokken vanuit de deur van mijn oude kamer.

De meisjes van mijn nieuwe kamer die heel vaak achter hun computer zitten...

Duitsers

Het bord waarop je elke avond moet kijken om hoe laat je een bus hebt en wie er rijdt. Als je inzoomt (door op de foto te klikken)  dan zie je dat ik deze week elke ochtend om 6 uur naar mijn werk ben vertrokken.

Maria uit Duitsland.

Het bord waar je mededelingen op kan noteren.

Mijn nieuwe kamer.

Mijn nieuwe kamer en heeeeel veel rommel.

De busjes van het hostel (er is er eentje weg).

De auto's van de bazen van het hostel.

Hier wonen de eigenaars en alle mensen die in het hostel werken.

Een van onze mooie vogels.

Tina uit Duitsland.