Kia Ora!
Op maandag vertrok ik dan met een volledig nieuwe bus (zowel het voertuig als de meeste inzittenden) richting het Zuiden van het Zuideiland.
Normaal gezien gingen we de eerste dag richting Gunns camp rijden om van daar naar Milford sound te gaan. Helaas was de weg naar Milford sounds gesloten en was het te hard aan het sneeuwen om naar Gunns camp te rijden. Uiteindelijk zijn we naar Te Anau gereden, ook een heel gezellig dorpje aan een prachtig meer.
Die avond zijn we naar Kon-Tiki gaan kijken. De film Noorse film gebaseerd op een van de expedities van Thor Heyerdahl. De cinema waar we naar de film zijn gaan kijken was een heel gezellige oude cinema met niet zo veel plaats, maar dat maakte het net beter. Wellicht een van de mooiste cinema's waar ik ooit al geweest ben.
De volgende dag vertrokken we richting Invercargill. Normaal gezien neem je in Invercargill de ferry naar Stewart Island. Waarschijnlijk de enige plaats in nieuw-Zeeland waar je overdag kiwi's (de vogel) kan zien. Maar omdat het nu winter is, zijn de prijzen van de ferry gestegen en is het hostel op het eiland gesloten. Wat wil zeggen dat je eigenlijk 260 dollar kwijt bent, om enkele uren op een eiland te zijn. Niemand van onze groep zag dit echt zitten.
In de plaats van naar Stewart Island te gaan zijn we naar een grot gegaan om een beetje aan speleologie te doen (of Caving zoals ze dat hier noemen). Dit was ook wel leuk. En dit was ook het enige moment tijdens onze trip dat het niet aan het regenen of sneeuwen was.
Daarna zijn we nog verder gereden naar de kust naar een plaats waar je als je geluk hebt zeeleeuwen kan zien. En wij hadden het geluk dat we er 2 konden bewonderen. Je moest wel op een veilige afstand blijven. De zeeleeuwen zijn veel groter dan de zeerobben die ik anderhalve week geleden zag. En ze durven je ook aan te vallen.
Daarna reden we verder terug naar Invercargill naar ons hostel. Ze hadden daar een piano (hij stond wel een beetje vals en niet alle toetsen werkten) en een groot scherm om films te kijken. Mijn medereizigers waren blijkbaar in de stemming voor nog al enge films, dus hebben we naar Silence of the lambs en the ring gekeken. Niet echt mijn favorieten, maar bon.
Aangezien we niemand moesten oppikken van de ferry naar Stewart Island mochten we de volgende dag een beetje uitslapen voordat we vertrokken. Tegen 11 uur waren we dan terug onderweg naar Queenstown waar onze zuidelijke lus eindigde.
Na een laatste nacht in Queenstown (en ook een fergburger, volgens de zaak de beste hamburgers van de wereld) was het tijd om naar Mt Cook af te reizen, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland.
Helaas gooide het weer roet in ons eten. Normaal moesten we om 9 uur vertrekken, maar toen waren alle wegen nog gesloten. Wachten op een update om 10 uur, maar toen waren de wegen ook nog gesloten. Uiteindelijk zijn we om 12 uur vertrokken, maar niet naar Mt Cook want daar was het nog veel te hard aan het sneeuwen en de weg was nog steeds gesloten. Uiteindelijk zijn we naar Dunedin gereden. Onderweg hadden we weer problemen met onze bus. Het was dezelfde bus die 4 dagen geleden ook al niet meer mee wilde, maar blijkbaar hadden die 4 dagen in de garage niet zo veel uitgehaald... We hebben nog ongeveer 40 minuten aan de rand van de weg moeten wachten tot dat onze vervang-bus ons kwam ophalen. Maar uiteindelijk zijn we veilig en wel aangekomen in Dunedin. Een stad aan de kust die blijkbaar heel hard lijkt op het Schotse Edinburgh. De stad heeft ook de steilste weg ter wereld.
Ik vind het wel jammer dat we Mt Cook niet gaan kunnen bewonderen, maar in dit stadium ben ik liever op tijd op mijn eindbestemming dan ergens vast te zitten door de sneeuw.
Vandaag (vrijdag) zouden we normaal naar Rangitata gaan, maar weeral door de sneeuw hebben we dat plan moeten wijzigen. Dus nu brengen we de nacht door in een oude gevangenis klik hier voor meer info in Christchurch.
Onderweg naar Christchurch zijn we nog even gestopt de steilste straat ter wereld: Baldwin Street en bij de moeraki boulders. De stad Christchurch ziet nog heel hard af van de aardbeving enkele jaren geleden. Het hele stadscentrum is vernietigd en ze kunnen dat hier niet meer opbouwen omdat we daar niet genoeg geld voor hebben. Ze zijn zelfs nog steeds gebouwen aan het afbreken die niet meer bewoonbaar zijn.
Het is best wel gek om in een hostel te slapen dat tot 1999 een gevangenis was. Ik slaap letterlijk in een cel en alles lijkt nog op vroeger.
Hopelijk heb ik tijdens de rest van mijn reis niet meer zo veel last van het weer. In Wellington was het wel nog heel hard aan het stormen, dus ik hoop dat het daar niet meer zo hard stormt als ik daar ben.
Oh ja, om al enkele mensen hun vraag te beantwoorden:
Ik vlieg van Auckland naar Sydney op 2 juli. Dan breng ik nog 1 nacht door in Sydney, 2 nachten in Canberra bij vrienden van op de cruise en uiteindelijk nog eens 2 nachten in Sydney.
Dit wil zeggen dat ik op zondag 7 juli vertrek uit Sydney, om uiteindelijk op maandag 8 juli om 14.20 aan te komen in Zaventem.
Zo, dit was het al weer. Sorry dat er even geen foto's meer bijzitten, maar dat is hier nog al moeilijk met al die openbare computers.
Tot snel!
Heel veel groetjes,
SoFie
ps: wie nog meer filmpjes van mijn bungy en skydive wil zien, ze staan op mijn blog of gewoon op youtube. Normaal kan je ze wel vinden als je gewoon mijn naam intikt, dan naar mijn kanaal gaat en daar zouden ze moeten staan. Of kijk gewoon bij de vorige links op mijn blog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten