Weetjes en meer

Dag beste lezers van mijn blog,

Ik heb gisteren eens de moeite genomen om mijn blog helemaal zelf te lezen en blijkbaar zeg ik soms dingen dubbel en gebruik ik heel veel 'dus'. Bij deze zal ik proberen mijn blogpost iets beter na te kijken. Want nakijken is uiteraard belangrijk, maar niet altijd handig als je maar voor een beperkte tijd op het internet kan.

Op het werk is het nog steeds zeer leuk. De andere 3 meisjes die er werkten zijn wel gisteren ontslagen. De baas kwam zeggen tegen mij dat ik mocht blijven want ze vinden dat ik hard genoeg werk en goed mijn best doe. Normaal kan ik tot eind maart blijven heeft hij gezegd. Zeer goed, want op 1 april ga ik terug naar Sydney want dan komen mijn ouders (geen grap hoor). Dan kan ik genoeg geld sparen om de rest van mijn reizen te betalen. Het loon is hier trouwens ook zeer goed (maar dat had ik misschien al eens vermeld).

De weetjes:
- De bloemenkwekerij waar ik werk heeft de grootste online bloemenwinkel van heel Australië (je kan altijd eens een kijkje nemen op http://www.gardenexpress.com.au/).

- Ze kweken hier ook de Wolemine Pine tree (als je naar mijn foto's van in Sydney gaat van de botanic gardens zal je daar ergens een bordje zien staan over de Wolemine Pine,  "as rare as a living dinosaur" of zoiets). Deze bomen zijn zeer zeldzaam en onze kwekerij heeft als enige in de staat Victoria de rechten om deze boom te mogen kweken.

- Zeer milieubewust als het op elektriciteit besparen aankomt, maar in de winkel geven ze je wel altijd 1000 plastic zakjes. Als je drinken koopt steken ze dat in een aparte zak en zo kan het zijn dat je soms met 10 verschillende plastic zakjes naar huis gaat. Maar ik neem altijd mijn boodschappentas mee, en zeg dan dat ze alles daar in mogen steken. De verkoopster kijkt dan eens raar, maar steekt toch al mijn inkopen in mijn boodschappentas.

- Wat ze hier ook niet doen is recycleren. Soms maken ze wel een onderscheid tussen plastic flessen, blikjes en glas en de rest, maar op veel plaatsen gooien ze gewoon alles samen in de vuilzak.

- Elke dag zie ik hier heel veel kleurrijke vogels. Papegaaien, kaketoe's, parkieten,...

- Ze zijn er hier in Australië in geslaagd om wegen te hebben die nòg slechter zijn dan die in België. Deze wegen zijn wel absoluut in de minderheid, maar elke ochtend als we naar het werk rijden moeten we langs een weg die 3 km lang is, en nog erger is dan de nonnenveldweg! En hij kronkelt en gaat op en neer. Tel daar dan nog eens een gekke chauffeur bij op en allemaal mensen die moeite aan het doen zijn om wakker te worden, plezier verzekerd!

- Als je wil mag je hier in Australië je nummerplaat zelf kiezen.

- De mensen op het werk en in hostels vinden mij allemaal een talenknobbel. Voor iemand met 'geen taalgevoel' (of zo werd het in het middelbaar toch verwoord door mijn leraar Duits) is dat best wel grappig dat iedereen mij nu complimenten geeft over mijn Engels en zelfs mijn Frans. Ze vinden ook dat ik heel veel talen kan spreken. (wat niet echt het geval is)

- In de winkels ronden ze je rekening altijd af (soms naar beneden) de prijzen gaan tot op 0,01 cent nauwkeurig, maar de kleinste munt is één van 5 cent. Als er op je rekening 8,32 staat betaal je eigenlijk 8,30. Zouden ze in België ook kunnen doen, ipv al die kopere munten.

- De naam Emerald is zeer goed gekozen (voor de wicked fans, het doet me heel hard denken aan de Emerald city en ik begin dan vaak dat liedje te zingen van one short day...). Voor wie het niet weet, Emerald betekent eigenlijk Smaragd. En een smaragd is een groene edelsteen/mineraal.
Als ik hier rond kijk zie ik ook echt overal groen. Soms zie je tussen de groene bomen en struiken de huizen niet eens staan. Iedereen heeft hier heel veel bomen of struiken.

- Als ik even niet weet wat doen ga ik aan het meer zitten en mondharmonica spelen (het enige instrument dat ik heb meegenomen). Of ik zet mij in de TV kamer en speel een beetje gitaar, of ik lees een boek.

- Ik heb hier ook een nieuw hobby: als het kan ga ik naar de fitness. Ik heb een abonnement voor een maand aangemaakt. Zo blijf ik toch nog een beetje in conditie. En als ik dan terug kom kan ik er meteen weer invliegen bij de voetbal en volleybal.


Dit was het voor  vandaag beste vrienden.

Tot de volgende blogpost!

Heel veel groetjes,

SoFie